هیئت عشاق الحسین (ع) شهرستان قائمشهر

جاهلان خیال بافتند

فرق شیعه را شکافتند

زخم شیعه را نمک زدند

قفل بر در فدک زدند

تاب دیدنت نداشتند

داغ بر دلت گذاشتند

تیر و قلب عاشق آه آه

سیلی و روی شقایق آه آه

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

ای بتول پاک السلام

قلب چاک چاک السلام

حاصل جوانی علی

ماه ارغوانی علی

لحظه ای درنگ کن بمان

وقت ناتوانی علی

بی تو سر بلند میکنند

دشمنان جانی علی

بی تو سجده میکند به خاک

روح آسمانی علی

یا علی خرابم از غمت

سوختم کبابم از غمت

زخم کهنه را نمک زدند

همسر تو را کتک زدند  . . .

مرو مادر دلم طاقت نداره

دلم بعد از تو خیلی بی قراره

مگه بابام علی شب های بی تو

سرم رو روی زانوهاش بذاره

منم زینب که بی دلدار مانده ست

به قلبم خون به چشمم خار مانده است

نگاهم خیره میماند همیشه

به آن خونی که به دیوار مانده است . . .

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

دخت نبی ، همسر حیدر

ام الحسین ، شافعه ی خلق به محشر

این غم نرود از نظر ما که ز کین شد

نیلی رخت از سیلی آن شوم بد اختر

یا رب تو عذابش بنما بیشتر از پیش

آنکس که به پهلوی وی از کینه زدی در

گل من که رنگش نیلی نبود

جواب محبت که سیلی نبود . . .

سرفصل کتاب آفرینش زهراست

روح ادب وکمال و بینش زهراست

روزی که گشایند در باغ بهشت

مسئول گزینش و پذیرش زهراست

بانو نمی یابیمت ، اما کنار تو گریه مرسوم است ، مگر می توان پهلوی تو بود و

شکسته نبود

نام خود را خصم ، داغ ننگ زد

دید بار شیشه داری ، سنگ زد

بر عالمیان رحمت رحمان زهراست

در هر دو جهان سرور نسوان زهراست

نوری که دهد شاخه طوبی از اوست

کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست

 بر حاشیه برگ شقایق بنویسید

گل تاب فشار در و دیوار ندارد . ..

کاش نجار مدینه ، در مدینه در نمی ساخت

یا اگر می ساخت ، بهر خانه حیدر نمی ساخت

کاش ای شهر مدینه بی در و دیوار بودی

یا تو ای باغ فدک هرگز در این دنیا نبودی

چرا پس بوی غربت یا رب از این خانه می آید

صدای شستن فردی از این کاشانه می آید

چرا هر قدر می خواهم بتابم سوی آن حجره

سیه ابری به رخسارم چنان بیگانه می آید

چرا آه ابرمردی بگوش آید که ای اسما

مریز آب روان دستم به زخم شانه می آید

مگر پهلو شکسته بانویی را میدهد غسل آن شه مردان

که آوای دلش این نیمه شب مستانه می آید

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

کوچه های غربت و غم قحطی یک مرد بود

خانه مان در غارت بی غیرتی نامرد بود

دست مادر را گرفتم تا سوی مسجد رویم

ناگهان آتش گرفتم دست مادر سرد بود

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

سردار بدر و خیبر، دیگر ز پا فتاده

دستی به دوش سلمان، دستی به سر نهاده

مهدی بیا کمک کن، جد مطهرت را

بیرون ببر زخانه، تابوت مادرت را

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

دانی که چرا صورت زهرا شده نیلی؟

می خواست رخش پیش عدو زرد نباشد

ای کاش یکی بود در آن کوچه و می گفت

آن کس که به زن حمله کند، مرد نباشد

بعد از تو اي آشناي غم بي ترانه ام

 رفتي و دلشکسته ترين در زمانه ام

 چشمم سياه گشته به راه اجل مگر

 گم کرده بعد رفتن تو راه خانه ام

 ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

صورتش نیلی شد از سیلی که چون سیل سیاه

روی گیتی زین مصیبت تا قیامت تار بود

اين همه خون روي زمين مال چيست؟

 سر تو با اين درو ديوار چيست؟

جان به فداي تو و معشوق تو

 اين رخ نيلي تو از بهر چيست ؟

برد در شب تا نبیند بی نقاب

 ماه نورانی تر از خود، آفتاب

 برد در شب پیکری همرنگ شب

بعد از آن شب، نام شب، شد ننگ شب

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

گفتی: شنیده ام که سلامت نمی کنند

گفتم: مگو؛ جواب سلامم نمی دهند

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

کاش مهدی(عج) به جهان چهره هویدا میکرد

گره از مشکل پیچیده ما وا میکرد

 ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

کاش می آمد و با آمدنش از ره مهر

قبر مخفی شده فاطمه (س) پیدا میکرد

۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰

یاس را آیینه ها رو کرده اند

یاس را پیغمبران بو کرده اند

یاس بوی حوض کوثر میدهد

بوی اخلاق پیمبر میدهد

حضرت زهرا دلش از یاس بود

دانه های اشکش از الماس بود

گشت نهان بر همه كس تربتت

تا بشناسند غم غربتت

آیا تو گل احمد مختار نبودی؟

آیا تو همان مادر اطهار نبودی؟

آیا ثمر چِلّه‌ي پیغمبر اکرم

تو سیب بهشت و گل بی‌خار نبودی؟

جز علي و پدرت، قدر تو را كس نشناخت

شب قدري و بود قدر تو پنهان، زهرا

مرا به خانه‌ي زهراي مهربان ببريد

به خاك‌بوسي آن قبر بي‌نشان ببريد

اگر نشاني شهر مدينه را بلديد

كبوتر دل ما را به آشيان ببريد

كسي صداي مرا در زمين نمي‌شنود

فرشته‌ها! سخنم را به آسمان ببريد

كيست زهرا ؟ يكه‌تاز مرتضی

هم زره ، هم ذوالفقار مرتضی

فاطمه، بنيان‌گذار مذهب است

فاطمه آموزگار زينب است

نام زهرا، خود حديث برتر است

نام زهرا، حِرزِ جنگ حيدر است