بسمه تعالي
اين گفتار با نگاهي از بيرون ومعرفت شناسانه به بررسي ومعرفي عوامل صوري و محتوايي تحريف چه در بعد لفظي وچه در زمينه معنوي پرداخته است وآنرا دريك مقدمه ودو بخش تنظيم كرده است ودر اين راه با مراجعه به منابع ومراجع مختلف ومتون تاريخي به مقدار ظرفيت مقاله ورعايت اختصار آنها را در اختيار خواننده گرامي قرار داده است اميد است مرضي حقتعالي ومحضر مقدس حضرت ابا عبد الله الحسين قرار گيرد.
انقلاب اسلامي تلاشي براي زنده كردن خدا در محور حيات انسان و نيز، روشي براي زندگي فراتر از همه اختلافات ملي، قومي و مذهبي بود. انقلاب اسلامي از انقلاباتي است كه حركت و آثارش در چارچوب مرزهاي يك كشور خلاصه نمي شود، بلكه ديدگاه فراملي دارد
خلاصه ای از زندگانی:
حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه وآله، آخرین سفیر الهی و بزرگ رهبر جهان اسلام، در سحرگاه روز جمعه 17 ربیع الاول سال 571 میلادی در مکه مکرمه و در دامن پاک حضرت آمنه، دیده به جهان گشود . آن حضرت که قبل از تولد، پدر گرامیش را از دست داده بود، در شش سالگی شاهد درگذشت مادرش گردید . حضرت محمدصلی الله علیه وآله در 8 سالگی از وجود بزرگ حامی خود، حضرت عبدالمطلب محروم شد و به همراه تنها سرپرست خویش ابوطالب، دوران نوجوانی خود را سپری کرد . پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در 25 سالگی در حالی که به خردمندی، پاکدامنی، امانت و دانایی در میان مردم شهرت داشت با حضرت خدیجه ازدواج نمود، و در 40 سالگی با نزول آیاتی در غار حراء به رسالت الهی مبعوث گردید .
باسمه تعالی
دیگر بار، محرم فرا رسید و دلهای احرار و آزادگان جهان به سوی حسین بن علی (علیه السلام) متمایل گشت و چشمانشان به واقعه عاشورا دوخته شد؛ واقعهای که 1371 سال از وقوع آن میگذرد؛ اما هنوز، هر سال در سالگشت وقوع آن، نه تنها مسلمانان و شیعیان، بلکه تمامی آزادگان را به سوی خویش جلب میکند. اما به راستی چرا پس از 13 قرن، همچنان محرم با یاد حسین بن علی (علیه السلام) گره خورده و هنوز عاشورا از صفحه تاریخ کنار نرفته است؟ چرا هر ساله در سالروز قیام حسینی، مسلمانان گرد هم میآیند و در عزای حسین بن علی (علیه السلام) و یارانش مغموم میشوند؟ و چرا این واقعه تاریخی همچون صدها و هزاران رویداد تاریخی دیگر، به دست فراموشی سپرده نشده است؟ اینها همه سؤالهایی است كه در سر آغاز تأمل در قیام عاشورا به ذهن خطور میکند. ما در این مجال در جستجوی یافتن حقیقت جاودانگی قیام عاشوراییم و اینکه آیا پس از گذشت 13 قرن و پای نهادن در عصر کنونی، باز هم بشریت نیازمند عاشوراست تا یاد آن را حفظ کند و یا اینکه واقعه عاشورا، واقعهای محدود به برههای خاص از دوران زندگی انسانهاست و بازنگری عاشورا و تجدید یاد و خاطره آن، صرفا امری عاطفی و غیر معقول است؟
عرب جاهلی سالی چهار ماه را ماه های حرام می دانستند: رجب، ذی القعده، دی الحجه، محرم. حرام یعنی محترم. در حقیقت عرب چون پاس احترام این ماه ها را نگاه می داشتند، لذا از هرگونه قتل و غارت و آدم کشی درآنها اکیدا مانعت به عمل می آوردند. در این ماه ها عرب از تمامی نقاط جزیره عربستان به مکه می آمدند، و مراسم عبادت و طواف انجام می دادند، یا به بازار عکاظ و اسواق دیگر می رفتند، و به کار تجارت و مبادله کالا و ایراد شعر و خطابه می پرداختند.
هرچند اعراب جاهلی بت یا ستاره یا اشیای دیگر را می پرستیدند، ولی با این وصف عمده نظر آنها درآمد و رفت به مکه احترام به کعبه و مراسمی بود که بر محور آن انجام می گرفت. با این وضع چنان که گفتیم آنها در ضمن به کار تجارت و مبادله شعر و خطابه حتی در منازل و اسواق میان راه هم اشتغال داشتند.
در ماه های حرام به کسی تعرض نمی شد. به قتلی نه تجاوزی و هتک ناموسی به وقوع نمی پوست. حتی حیوانات هم از امنیت و آزادی برخوردار بودند و تامین جانی داشتند.
اگر دراین مدت به کسی تعدی می شد، عموم قبائل خود را موظف می داشتند تجاوز را سرکوب کنند و متعدی را به کیفر رسانند.
منبع مقاله:تاریخ اسلام، دوانی، علی؛
روابط عمومی 09117339443