هیئت عشاق الحسین (ع) شهرستان قائمشهر

یاس باغ مصطفی بعد از پدر خشکیده شد

از جفای ظالمان، برگ و بر او چیده شد

آنقدر در ماتم بابا ز جان ناله کشید

قوت هر روز و شب زهرا ، سرشک دیده شد

غم دوران من گردد یتیمی

که هم‏پیمان من گردد یتیمی

من از قد کمانت حتم دارم

بلای جان من گردد یتیمی

علی رفتم بقیع اما چه سود

هر چه گشتم فاطمه آنجا نبود

یا علی قبر پرستویت کجاست؟

آن گل صد برگ خوشبویت کجاست؟

هر چه باشد من نمک‏پرورده‏ام

دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

حج من بی‏فاطمه بی‏حاصل است

فاطمه حلال صدها مشکل است

در حریم فاطمیه مرغ دل پر می‌زند

ناله از مظلومی زهرای اطهر می‌زند

بریزم اشک غم از دیده بر رخسار ، مادر جان

بنالم در عزایت بادل افکار ، مادر جان

به یاد آرم از آن ساعت که با پهلوی بشکسته

کشیدی ناله در بین در و دیوار ، مادر جان

از آن غصب فدک و ز بردن حیدر سوی مسجد

مرا دیگر نباشد طاقت گفتار ، مادر جان

الا ای چاه! یارم را گرفتند

گلم، عمرم، بهارم را گرفتند

میان کوچه‏ها با ضرب سیلی

همه دار و ندارم را گرفتند

فاطمیه شعر داغ لاله است

قصه زهرای هجده ساله است

فاطمیه سوخت درب خانه‏ای

شمع را کشتند با پروانه‏ای

فاطمیه سوز دل را ساز کرد

دفتر داغ علی را باز کرد  

آقا بیا یاری نما این اشک‏ها را

سخت است بی‏تو روضه‏های فاطمیه

این روزها گفتم کمی مثل تو باشم

مشکی به تن کردم برای فاطمیه

دلم از سبزه‏ها سیر است، آقا

تمام باغ دلگیر است، آقا

یکی پهلوی زهرا را شکسته

نمی‏آیی مگر؟ دیر است آقا

فاطمیه آمد ولی آن همدم و مونس کجاست؟

شمع می پرسد ز پروانه: گل نرگس کجاست؟ا

در عزای مادرت یابن الحسن یک‏دم بیا

تا نپرسند این جماعت: بانی مجلس کجاست؟ 

سبد سبد بیارید گلهای  نیلوفری رو

بیاید عزا بگیریم روزای بی مادری رو

بگید چاووش بخونه غم از دلا امون برده

بگید حجله بیارند آخه مادر جوون مرده

پیغمبری که عمری غمخوار امتش بود

روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟

ما گوشه نشینان غم فاطمیه ایم

محتاج عطا و کرم فاطمیه ایم

عمری است که از داغ غمش سوخته ایم

دیدم که ازپس در پهلوی من شکسته است

فریاد من درآنجا علی علی علی بود

بر روی من با میخ در نوشتند

این جرم گفتن علی علی علی بود

من هم زخون بر روی در نوشتم

تنها گناه زهرا علی علی علی بود

زآن روزی که سیلی خورد زهرا

سیه شد روزگار اهل معنا

شنیدم زعارفی که می فرمود

 کندحکم فرج را امضا زهرا

که شهید گشت بی جرم و گناه

هست از غم او، سینه ی عالم پر آه

کشته شد محسن آنان که تماشا کردنند

سند تیر به اصغر زدن امضاء کردنند

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود

خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود

 ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه

 گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود